Klas overslaan bij hoogbegaafdheid?

Waar doe je goed aan als je kind hoogbegaafd is? Een klas overslaan? Of alleen meer uitdaging bieden?

In dit tweede deel van het drieluik vertelt Marie-Pascale over haar ervaringen met haar hoogbegaafde zoons. In deel 1 schreef Marie-Pascale over wat is hoogbegaafdheid nu eigenlijk?

Wanneer een klas overslaan?

Er is al heel wat geschreven over versnellen, zo noemen we het in België als je kind een klas overslaat. Zo zou dit bijvoorbeeld niet altijd interessant zijn voor het kind, omdat het sociaal-emotioneel niet zo ver zou zijn. 

In sommige landen behoort versnellen gewoon nog niet tot de mogelijkheden. Ik keek toevallig terug in mijn agenda en vorig jaar rond deze tijd zaten we nog serieus met de handen in het haar betreffende ons jongste zoontje (nu 10 jaar).

Hij heeft echt een stapje voor gehad op zijn broers, de diagnose hoogbegaafdheid kwam er heel snel, omdat ik signalen kreeg die ik herkende, met één test werd mijn vermoeden bevestigd.

Tijd verloren door de diagnose

Bij zijn broers heb ik dit met vallen en opstaan moeten leren en hebben we ook veel tijd verloren.

Voor de tweede was het eigenlijk al te laat toen de diagnose van hoogbegaafdheid er kwam; hij was toen al zo zijn motivatie kwijt door de eindeloze verveling, het is in mijn ogen nooit meer helemaal goed gekomen.

De jongste Merlijn kon in de kleuterschool al een klas overslaan. Hij ging van de tweede kleuterklas onmiddellijk naar het eerste leerjaar, konden we hem dan nog eens versnellen?

Onvoldoende uitdaging op school

Dat gebeurt niet zo vaak, want eigenlijk worden vlugge leerlingen dan op een andere manier geholpen: ze krijgen uitdaging met extra materiaal of

opdrachten in de plusklas (zoals bijvoorbeeld de kangoeroeklas).

Ik kreeg echter in de gaten dat die paar uur per week in de speciale klas hem er echt niet bovenop konden houden om graag naar school te gaan. Hij moest immers al de overige tijd gewoon verder doen en de leerstof daagde hem niet meer uit.

Ik heb dit leren herkennen; elke periode waar er geen nieuwe dingen meer aangeboden werden, bijvoorbeeld de herhalingsperiode voor een proefwerkperiode, de laatste schoolmaanden, dan kwam hij steevast met ‘het is vervelend’ en ja, dan viel mijn kwartje, we zijn weer in zo’n periode.

Leven van vakantie naar vakantie

Het is gek om te zeggen, maar wij leefden jaren van vakantie naar vakantie, we moesten echt aftellen om het vol te houden. Hij is veel liever thuis en zelf bezig volgens zijn interesse van het moment.

Eigenlijk is hij een autodidact, zo heeft hij zichzelf Engels aangeleerd door het bekijken van filmpjes.

Aan het huiswerk kan men dat ook wel vlug zien dat het te vaak en te lang over hetzelfde gaat, dus ik kon mij wel invoelen in mijn zoon. Ik begon zelf te denken: hoe moeten we dat nog volhouden al die maanden.

Verdwijnende motivatie

Ik zag de motivatie zakken, ik had elke morgen een treurwilg in mijn auto. Hij sliep slecht en ik begon er ook slecht van te slapen. Zoiets beslissen, dat doe je niet alleen, dus gelukkig had ik een persoon kunnen ontmoeten die met de problematiek bezig is. 

Deze mevrouw heeft een paar testen afgenomen, want het waren signalen en vermoedens, ik wou toch wat zekerheid als je met de vraag naar school moet om je kind een klas te laten overslaan. Er is de kalenderleeftijd van je kind waar je niet omheen kunt, Merlijn was nog maar 9 jaar en kwam in het zesde leerjaar terecht, een ander gevolg was zijn kleine gestalte.

Maar ik was hier altijd nogal steevast kordaat in; kun je een kind tegenhouden omdat hij nog zo klein is, moet je dan zijn cognitieve honger op de pauzeknop houden?

Vechten voor het welbevinden van mijn kind

Soms ben je welkom op school met de klas-overslaan wens, soms word je bekeken als gek, maar ik heb nu echt geleerd om te vechten voor het welbevinden van mijn kind. De tests hadden mijn buikgevoel bevestigd. Ik had het met mijn oudste kinderen wel eens te lang laten aanslepen.

Uiteindelijk is hij toen hij 9 jaar was versneld en vervroegd in het middelbaar onderwijs terecht gekomen, omdat ik van de overtuiging ben dat een vlug kind moet leren werken.

Anders komt het er niet van en dat was in de lagere school nog nooit moeten gebeuren, met de woordjes Latijn moet het geheugen nu getraind worden en worden andere breinfuncties aangesproken en geactiveerd.

Onze zoon is open gebloeid, voelt zich heel goed tussen de eerstejaars, het loopt.

Voldoende uitdaging

Hij kwam deze week enthousiast uit de school, hij is begonnen met Oudgrieks, een nieuwe uitdaging. Het is fijn om je kind zo te mogen zien.

Daarom ben ik er zeker van, omdat elk kind anders is, dat dat een andere persoonlijke aanpak vraagt. Het is belangrijk dat de signalen gezien worden en serieus genomen worden. Een kind zegt niet voor de lol dat het oersaai is.

Daarom is het belangrijk dat ouders op hun gevoel kunnen vertrouwen en dat we ons niet kunnen vastpinnen aan één keer een klas overslaan is genoeg. Ik denk zelfs dat versnellen alleen nooit genoeg is, daar kan nog van alles bij.

Houd de verveling op afstand

Het is cruciaal dat vlugge kinderen, die je kan vergelijken met een spons, alles aanbiedt wat hen maar interesseert; dan kunnen ze zich vastbijten en blijft de verveling op afstand.

Wat zijn uw ervaringen met versnellen, eerder voor of tegen?

Lees ook deel 3 Wat heeft een hoogbegaafd kind nodig?